18 Mayıs 2014 Pazar

SOMA'DA ACI ACIYI DAĞLIYOR…………………

                       SOMA'DA ACI ACIYI DAĞLIYOR…………………

      
                               Soma'da Maden işçileri Şehitliği .....
     
Kardeşe ağıt!! Tuba ( Özcan) Bilim ve Seval Özcan 
                     Ve işte o birbirinden acı öykülerden sadece biri …

      BABA OLACAĞINI BİLE ÖĞRENEMEDİ ...
   

         
          Henüz 23 yaşındaydı Tolga Özcan...
       Soma'da meydana gelen faciada yaşamını yitiren maden işçilerinden sadece biri... Asıl mesleği doğal gaz tesisatçılığı olmasına rağmen askerden gelince, babasının emekli olduğu maden de işe başlamış. Bu sıralarda tanımışlar Berna'yla, aşık olmuşlar. üç ay sonrasında evlenmeye karar vermişler. Sadece yedi ay önce de evlenme hayallerini gerçekleştirmişler. 
      Berna ve Tolga'nın "bir ömür boyu mutlu olmayı" dileyerek kurduklarını yuvaya 13 Mayıs'ta düştü, Soma kömürünün yaktığı ateş.
      Izdırap dolu günler bundan sonra başladı Özcan ailesi için... Önce umut hakimdi, yavaş yavaş umudun yerini hüzün aldı. Facianın yaşandığı madende mahsur kalan Tolga'dan en ufak bir haber alabilmek için Berna ve Tolga'nın ailesi birlikte madenin önünde günlerdir bekliyorlardı.   
         Bekleyişin dördüncü günü, Berna daha fazla  dayanamayarak fenalaştı. Müdahale eden sağlık ekipleri, ona "müjdeli" bir haber verdi. Berna hamileydi. Şaşırdı Berna, utandı da ailede kendisine çok yakın olan kadınlarla bile fısıldayarak paylaşabildi. 


  
     Çocuk sevgisini Facebook profilin de  yeğeniyle onlarca fotoğrafıyla gösteren Tolga, baba olacaktı... Ailesiyle beklemeye devam etti Berna, doğacak çocuğunun babasını... Aynı gün de mahsur kaldığı madenden çıkarıldı Tolga... 16 Mayıs akşamında madenden çıkartılan 8 cansız maden işçisinden biri olarak...
      Sabahın erken saatlerinde Akhisar'a gitti, acılı aile. Tolga'nın cansız bedenini DNA testi sayesinde teşhis edip ardından da teslim aldılar. Ve Soma'ya, Madenciler Şehitliği'ne defnettiler. Orada tanıştık,kendilerine başsağlığı dilerken... Tolga'nın annesi, babası ve akrabaları ağlamaktan konuşamadılar bile...
Anne: Fatma Özcan'ın gyürek yakan özyaşları....


     Evlatlarını, kardeşlerini, çok sevdiği yeğenlerini, doğmamış çocuğun babasını yitirmiş bir aile... Geri verilebilirmiydi ki Tolga ??? Yine de "Şimdi ne olacak, ne diliyorsunuz" diye ürkerek sordum. 


    Ve tüm MADEN ŞEHİT’i yakınları gibi onlarda aynı şeyi diledi , "İsyan ediyoruz!!!" diyerek başladılar. "Neredeyse ailemizin bütün erkekleri madenci. Aynı madende çalışıyorlardı. Onların hala daha hayatta olmalarının tek sebebi ise gece vardiyasında çalışıyor olmaları. Ülkemiz hatta tüm dünya insanlarının madencilere olan hassasiyetleri sonuna kadar devam etsin. Alınan tedbirler yetersiz!!! Olayın üstü kapatılmaya çalışılmasın! Suçlular en ağır şekilde cezalandırılsın! Bu ve benzeri olayların asla tekrar yaşanmaması için, üstünün kapatılmasına engel olunmasını özellikle basın ve medyadan istiyoruz!!!" dediler.
     Herşey o kadar hızlı ve acıydı ki; ancak  dün gece internette Cüneyt Özdemir’in gözyaşlarını tutamadığı programın kaydını izledim. 
   Hastane bahçesin de iki madencinin gencecik  eşiyleriye ropörtaj yapıyordu. Biri üç buçuk aylık hamile olduğunu söyleyince C.Özdemir onu oturttu, özen gösterdi. Diğeri ise BERNA idi. O an henüz hamile olduğunu bile bilmiyordu. Olayı birebir yaşayıp, şimdi o videoyu tekrar izlerken,boğazım düğüm düğüm. 
HENÜZ  PLASENTASI BİLE OLUŞMAMIŞ YETİMİN HİKAYESİ  YÜREK DAĞLAR…
    
   


Hiç yorum yok: